บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก 2017

IMPUDENT 8

“น่ารักมากเด็กดี...” ร่างใหญ่เอ่ยชมและเชยชิมเรือนร่างที่แสนหอมหวานกว่าใครอย่างตะกละตะกลาม มือและปากของเขาทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องจนสร้างความทรมานอันแสนอ่อนหวานให้คนใต้ร่างได้อย่างสุขสม ลิ้นร้อนตวัดผ่านยอดอกสีสวยอย่างหยอกเย้า กายเล็กก็ตอบสนองเป็นอย่างดีด้วยการแอ่นตัวขึ้นอัตโนมัติตามสัญชาตญาณ “อื้อ...อย่าแกล้งผมสิครับ” เสียงหวานพูดอย่างขาดห้วงทักท้วงเบาๆ ลมหายใจสะดุด มือนุ่มลูบไล้ไปตามร่างกายแกร่งอย่างเป็นธรรมชาติ “ฉันเปล่า...” ร่างหนาบอกแบบนั้นโดยที่ริมฝีปากร้อนระอุนั่นกำลังค่อยๆ เคลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ โดยไม่ลืมฝากรอยกลีบกุหลาบสีสวยเอาไว้ในทุกจุดที่ลากผ่าน เขาลากไล้ลงมาจนถึงตรงท้องน้อยที่เขารู้ดีว่าเป็นหนึ่งในจุดไวสัมผัสของร่างน้อย ส่วนมือหนาก็ไม่น้อยหน้าข้างหนึ่งกำลังบดขยี้ยอดอกนุ่มนิ่มจนแข็งขืนสู้มือ ส่วนอีกข้างก็เคล้นคลึงแก่นกายเล็กที่ตอนแรกนอนหลับอย่างสงบให้เริ่มตั้งชูชันสู้มือเช่นกัน การกระทำของคนมากประสบการณืทำให้เรือนร่างระหงบิดเร้าไปด้วยความทรมานที่แสนรัญจวน ใบหน้าหวานสวยส่ายไปบนหมอนนุ่มมาจนผมเผ้ายุ่งเหยิง หากแต่นั่นกลับทำให้คนตัวเล็กดูน่าเย้ายวนมากขึ้นไปอีก

IMPUDENT 5

“โอ๊ย อย่าครับคุณมาร์ค ผมเจ็บ” เสียงหวานร้องห้ามเมื่อใบหน้าหล่อเหลาซุกเข้ากับซอกคอหอมกรุ่น คางแกร่งที่มีไรหนวดแหลมๆ ขึ้นอยู่จางๆ ถูไถจนผิวขาวขึ้นรอยแดงเป็นปื้น ขณะที่มือหนาก็จาบจ้วงไปตามร่างระหง ฉีกทึ้งเสื้อยืดพอดีตัวของร่างน้อยจนขาดวิ่นโดยไม่สนใจว่าเรือนร่างใต้อาณัติจะพยายามปัดป้องขัดขืนมากเพียงใด มือเรียวดันอกแกร่งราวกับกำแพงหนาหมายจะให้เขาปล่อยไปหาแต่ร่างสูงใหญ่นั้นกลับไม่ขยับเขยื้อนไปแม้แต่น้อย ก่อนที่ชายหนุ่มจะรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างไว้ด้วยมือเดียวแล้วกดไว้ที่เหนือหัวของคนตัวเล็กจนร่างน้อยหมดทางสู้ สิ่งเดียวที่แบมแบมจะทำได้ตอนนี้มีเพียงแค่นอนสะอื้นไห้ด้วยความเจ็บปวดทั้งทางกายและทางจิตใต ตอนนี้คนที่กำลังทาบทับอยู่เหนือร่างของเขานั้นกำลังโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเหมือนหมาบ้าและไม่ฟังสาเหตุหรือถ้อยคำจากใครหน้าไหนทั้งนั้น คนตัวเล็กที่ตอนแรกขัดขืนนั้นตอนนี้กลับนอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อนราวกับตุ๊กตาตัวน้อยที่ยอมให้เจ้าของกระทำอะไรก็ได้ แม้กระทั่งจะถอดกางเกงยีนส์ขายาวออกไปรวมทั้งกางเกงในตัวน้อยด้วยเช่นกัน มีเพียงหยาดน้ำใสๆ ที่ไหลออกมาจากดวงตากลมโตเท่านั้น ที่กำลังบ่งบอกว่าตุ๊กตาท

IMPUDENT 3

ก่อนที่เสียงหวานจะหายไปในลำคอเพราะริมฝีปากหนาที่ทาบทับลงมาอย่างแม่นยำและร้อนแรง มือหนาข้างนึงกดท้ายทอยของร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้ขยับหนีพร้อมทั้งได้องศาที่สามารถรับจูบร้อนได้แนบแน่นที่สุด ลิ้นหนาร้อนผ่าวส่งเข้าไปในโพรงปากเล็กกวาดต้อนน้ำหวานที่เคยเชยชิมมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง หากแต่ไม่เคยจะมีซักครั้งที่จะรู้สึกเบื่อมีแต่ต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ มือหนาหยาบกร้านอีกข้างก็ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดีด้วยการลูบไล้ไปตามร่างกายที่แสนจะเนียนนุ่มกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก มือใหญ่บีบเคล้นไปทั่วอย่างเสน่หา ก่อนที่ปากร้อนจะถอนออกจากริมฝีปากอิ่มให้คนตัวเล็กได้สูดลมหายใจที่โดนช่วงชิงไปเข้าปอด ก่อนที่ริมฝีปากนั้นจะเปลี่ยนทิศทางไปทรมานร่างน้อยทางร่างกายแทน “อ๊า...” เสียงหวานที่ครางออกมาเบาๆ เมื่อปากร้อนระอุกำลังดูดยอดอกสีสวยของตนอยู่พร้อมส่งลิ้นร้อนมาสะกิดและถูไถอย่างร้อนแรง จนคนตัวเล็กที่กำลังถูกปลุกเร้าความต้องการได้แต่ครางไม่เป็นภาษา มือเรียวดันอกแกร่งไว้อย่างไร้แรง หากแต่ร่างกายกับแอ่นอกตอบรับร่างหนาได้เป็นอย่างดี “ฮื่อ ตะ ตรงนั้น...” ร่างเล็กพูดเสียงขาดๆ หายๆ เมื่อริมฝีปากของอีกฝ่ายเปลี่ยนไปดูด

IMPUDENT 0

                ร่างเล็กที่ปลดเปลื้องผ้าเสร็จแล้วก็พาตัวเองมาหยุดยืนอยู่ข้างเตียงขาเรียวขาวหนีบเข้าหากันเล็กน้อยด้วยความเขินอาย ถึงแม้ว่านี่อาจจะไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับเขาที่ต้องใช้ร่างกายปรนเปรออีกฝ่ายก็ตาม “กูบอกให้รอบนเตียงไม่ใช่ยืนรอข้างเตียง” เสียงทุ้มต่ำของคนที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำดังขึ้นข้างหลังร่างเล็กพร้อมด้วยแผ่นอกกำยำที่มาแนบชิด แผ่นอกอุ่นๆ ของคนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จทำให้คนตัวเล็กใบหน้าแดงก่ำกว่าเดิม และค่อยๆ หมุนตัวมาหาอีกฝ่าย “ผะ...ผม” เสียงหวานที่ออกมาจากริมฝีปากอิ่มสีสดตะกุกตะกักเล็กน้อยพร้อมกับลำคอที่เริ่มแห้งผากราวกับขาดน้ำมาหลายวัน  “ไม่ต้องพูดแล้ว” ร่างหนาเอ่ยขณะที่ท่อนแขนกำยำก็ตวัดทีเดียวร่างเล็กก็เข้ามาแนบชิดในอ้อมกอด แทบทุกส่วนในร่างกายของทั้งคู่แนบชิดกันจนไร้ช่องว่าง ริมฝีปากอุ่นร้อนของร่างสูงประกบเข้ากับริมฝีปากอิ่มอย่างร้อนแรง สองมือหยาบกร้านเริ่มลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังนุ่มของอีกฝ่ายที่ถึงแม้จะเป็นผู้ชายก็มีผิวที่นุ่มนิ่มราวกับผู้หญิง มือหนาที่ลูบไล้เคล้นคลึงไปทั่วร่างกายของคนตัวเล็กจนร่างเล็กก็ครางในลำคอน้อยๆ อย่างเผลอไผล จูบร้อนๆ ยังคงดำเนินต่อไป