บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก เมษายน, 2018

ROOM XII

สิ้นคำที่เป็นเหมือนคำอนุญาตและการตัดสินใจของร่างน้อยริมฝีปากอุ่นร้อนก็ประกบลงมาที่ปากอิ่มทันทีพร้อมกับร่างหนาที่เปลี่ยนมาขึ้นคร่อมคนตัวเล็กขณะที่มือหนึ่งก็เชยคางของคนใต้ร่างให้เงยหน้าขึ้นมาให้ได้องศาที่แนบแน่นมากขึ้น และเมื่อใบหน้าคมคายขยับมากดจูบที่เรียวปากหอมหวาน คนตัวเล็กก็ได้แต่ปิดปรือดวงตาอย่างยินยอม จูบที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างอ่อนหวาน ปลายลิ้นที่ยิ่งร้อนเพราะอุณหภูมิในร่างกายของอีกฝ่ายที่สูงขึ้นไล้เลียไปทั่วกลีบเนื้อนิ่มสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่นนุ่ม ตวัดเกี่ยวความนุ่มนิ่มจนร่างเล็กได้แต่สั่นสะท้านจากรสสัมผัสที่ร้อนแรงต่างไปจากทุกที มือเรียวที่ยามแรกวางทิ้งเอาไว้ข้างกายตอนนี้กลับยกขึ้นเกาะเกี่ยวไหล่แกร่งเหมือนหาที่ยึดเกาะ “ อ้ะ...พี่มาร์ค... ”  เสียงหวานที่ครวญครางเบาๆ อย่างไม่ประสาเมื่อมือหนาสอดเข้าไปในสาบเสื้อของเขาพร้อมกับใช้นิ้วหยาบกร้านอย่างบุรุษเพศขยี้ที่ยอดอก เสียงหวานที่ครวญครางออกมานั้นยิ่งเร่งเร้าความต้องการของชายหนุ่มจนแทบสิ้นไร้สติ ในหัวของเขาตอนนี้รู้เพียงว่าต้องการสัมผัสความอ่อนหวานของคนตรงหน้ามากกว่านี้ “ แบมแบม...รักนะ... ”  เสียงทุ้มกระซิบเรียกชื่อคน