ROOM XII

สิ้นคำที่เป็นเหมือนคำอนุญาตและการตัดสินใจของร่างน้อยริมฝีปากอุ่นร้อนก็ประกบลงมาที่ปากอิ่มทันทีพร้อมกับร่างหนาที่เปลี่ยนมาขึ้นคร่อมคนตัวเล็กขณะที่มือหนึ่งก็เชยคางของคนใต้ร่างให้เงยหน้าขึ้นมาให้ได้องศาที่แนบแน่นมากขึ้น

และเมื่อใบหน้าคมคายขยับมากดจูบที่เรียวปากหอมหวาน คนตัวเล็กก็ได้แต่ปิดปรือดวงตาอย่างยินยอม จูบที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างอ่อนหวาน ปลายลิ้นที่ยิ่งร้อนเพราะอุณหภูมิในร่างกายของอีกฝ่ายที่สูงขึ้นไล้เลียไปทั่วกลีบเนื้อนิ่มสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่นนุ่ม ตวัดเกี่ยวความนุ่มนิ่มจนร่างเล็กได้แต่สั่นสะท้านจากรสสัมผัสที่ร้อนแรงต่างไปจากทุกที มือเรียวที่ยามแรกวางทิ้งเอาไว้ข้างกายตอนนี้กลับยกขึ้นเกาะเกี่ยวไหล่แกร่งเหมือนหาที่ยึดเกาะ

“อ้ะ...พี่มาร์ค...” เสียงหวานที่ครวญครางเบาๆ อย่างไม่ประสาเมื่อมือหนาสอดเข้าไปในสาบเสื้อของเขาพร้อมกับใช้นิ้วหยาบกร้านอย่างบุรุษเพศขยี้ที่ยอดอก เสียงหวานที่ครวญครางออกมานั้นยิ่งเร่งเร้าความต้องการของชายหนุ่มจนแทบสิ้นไร้สติ ในหัวของเขาตอนนี้รู้เพียงว่าต้องการสัมผัสความอ่อนหวานของคนตรงหน้ามากกว่านี้

“แบมแบม...รักนะ...” เสียงทุ้มกระซิบเรียกชื่อคนตัวเล็กกับคำบอกรักที่ไม่ขาดปาก เขาต้องการพร่ำบอกอยู่ซ้ำๆ ราวกับบทสวดที่สามารถปัดเป่าความกังวลรือความคิดมากทั้งหลายให้ออกไปจากคนใต้ร่าง หลังจากที่ตักตวงความหอมหวานจากเรียวปากอีกฝ่ายจนแบมแบมแทบหายใจไม่ทัน เนื้อตัวที่ขยับเสียดสีกันผ่านเนื้อผ้าสามารถปลุกเร้าความต้องการเบื้องลึกที่ถูกสะกดเอาไว้ภายใต้คำว่าจะรอเสมอมาถูกปลุกขึ้นมาและยิ่งขยับเข้าหากันเท่าไหร่ ความต้องการนั้นก็ไม่ใช่เพียงแค่ค่อยๆ ตื่นแต่เปรียบเหมือนน้ำมันที่ราดบนเพลิงจนลุกท่วมไปทั้งร่างกายของทั้งคู่

“อา พะ...พี่มาร์ค...” คนอ่อนหวานได้แต่ร้องเสียงแผ่วอย่างไม่อาจอดกลั้นความรัญจวนนี้ไว้เมื่อริมฝีปากร้อนของอีกฝ่ายกำลังระดมจูบไปทั่วลำคอระหงแรงๆ ลากไล้ทิ้งรอยแดงไว้ราวกับกำลังจะประทับตราแสดงถึงความเป็นเจ้าของ มือใหญ่ก็กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่น่าหงุดหงิดของร่างน้อยออกอย่างรวดเร็วโดยที่เจ้าตัวไม่สามารถแม้แต่จะปฏิเสธเหลือทิ้งไว้แต่เพียงชั้นในสีขาวสะอาดตา

“รักนะครับ...แบมแบม...” เสียงนุ่มทุ้มที่เอาแต่พร่ำบอกรักคนตัวเล็กซ้ำๆ ด้วยกระแสอ่อนหวานเกินบรรยายและคำรักเหล่านั้นก็ทำให้แบมแบมเลือกที่จะสลัดความกลัวในจิตใจให้ออกไปเพื่อที่จะสนใจแต่คนที่คร่อมเหนือร่างเขาเท่านั้น

           หากเขาจะเป็นคนโง่ยอมเสียตัวให้กับผู้ชายคนนี้เพียงเพราะคำรักที่แสนหวานหูที่พร่ำกระซิบให้ได้ยินอยู่ตลอด เขาก็ยินดีที่จะแลกกับความหอมหวานจากไฟราคะในครั้งนี้

ร่างบอบบางได้แต่ครวญครางในลำคอใบหน้าสวยหวานกว่าหญิงสาวมากมายเชิดขึ้นอย่างเสียวซ่าน เมื่อฝ่ามือทั้งสองข้างกำลังลูบคลึงไปทั่วเนื้อตัวของเขาแวะบีบเคล้นไปมาจนเนื้อตัวยิ่งร้อนรุ่ม ใบหน้าคมคายก็กำลังฝังลงบนแผ่นอกบอบบางของเขา ปลายลิ้นร้อนเลียไปทั่วราวกับชิมรสหวานหอมอย่างลุ่มหลงในเรือนร่างที่เขาเฝ้าถวิลหา

          “อ๊า!! พะ...มาร์ค...อึ้ก...สะ...เสียว...”แบมแบมเผลอจิกเล็บลงบนไหล่แกร่ง ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงเมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อนกำลังตวัดเกี่ยวยอดอกเล็กๆ ของตนไปมา ทั้งสะกิดแล้วก็หมุนคลึงจนทำให้ร่างทั้งร่างปั่นป่วนและต้องหดเกร็งหน้าท้องอย่างเสี่ยวซ่าน มือเรียวขยับไปขยุ้มเส้นผมสีเข้มของอีกฝ่ายอย่างหวังระบายอารมณ์ขณะที่ก็แอ่นอกรับลิ้นร้อนนั้นตามธรรมชาติของร่างกายนั้นได้พาไป

            “หวาน...จังเลยครับคนดี...”เสียงทุ้มกระซิบเบาๆ ยิ่งส่งปลายลิ้นมาตวัดเลียไปรอบๆ ส่วนฐานจนสัมผัสได้ถึงความแข็งตึงของตุ่มไตที่กลืนกินอย่างไม่รู้จักพอ ให้อ้าปากออกงับอย่างหยอกเย้าเสียจนเสียงหวานยิ่งครวญครางออกมาเสียงสั่น

            “มาร์ค...อึ้ก...ผม...แบม...มะ...”แบมแบมกัดปากตัวเองแน่น ท่อนขาเรียวพยายามขยับมาเพื่อหมายจะเบียดชิดกันเมื่อแก่นกลางลำตัวกำลังขยับขยายจนอึดอัดไปหมดแต่เพราะว่ามีร่างหนาของคนเหนือร่างคั่นกลางเอาไว้ระหว่างขาทั้งสองข้าง มันจึงกลายเป็นขาเรียวกำลังรัดที่เอวสอบแน่นแทน ริมฝีปากสีสวยก็เผยออ้าน้อยๆ เพื่อฮุบอากาศขณะที่กำลังถูกหยอกเย้าอย่างวาบหวามตรงแผ่นอกอย่างต่อเนื่อง

            ฟึ่บ

            “อ้ะ พี่มาร์ค...ยะอย่ามองนะ...”คนตัวเล็กได้แต่ร้องเสียงแผ่วเมื่อชั้นในที่ไม่ต่างอะไรกับป้อมปราการสุดท้ายบนร่างกายถูกดึงรั้งออกไปจนหมดเหลือแต่เพียงร่างระหงที่เปลือยเปล่าที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งที่แสนงดงามน่าจับตา มือเรียวรีบยกขึ้นหมายจะปิดส่วนล่างที่ไม่เคยเปิดเปลื้องให้คนอื่นเห็นอย่างน่าอายของตัวเองเอาไว้ แต่ไม่ทันฝ่ามือใหญ่ที่รวบข้อมือเล็กขึ้นสูงเพื่อที่ตาคมจะได้สามารถมองเรือนร่างแสนสวยได้ถนัดตา...รวมไปถึงแก่นกายน่ารักที่กำลังตื่นขึ้นมาทักทายชายหนุ่มเช่นกัน

            “สวย...” คำเดียวสั้นๆ ที่หลุดออกมาจากปากของร่างหนาทำให้แก้มใสเห่อร้อนมากกว่าเดิม เจ้าของเรือนร่างบอบบางนั้นได้แต่ส่ายหน้าไปมาบนหมอนใบนุ่มเมื่อคนเหนือร่างกำลังใช้มืออีกข้างสะกิดส่วนปลายฉ่ำน้ำของเขาอย่างเบามือ ปลุกเร้าอารมณ์บางอย่างที่คนตัวเล็กไม่เคยรู้สึกให้มากขึ้นเป็นเท่าทวี ใบหน้าสวยหวานยิ่งแดงซ่านหอบหายใจถี่กับความต้องการที่ซัดสาดเข้ามาราวกับคลื่นยักษ์กระทบโขดหินซ้ำแล้วซ้ำเล่า

            มากกว่านี้...ต้องการมากกว่านี้

           ความคิดที่ไม่ต่างจากคนตัวโตที่กำลังจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองทิ้งไปลวกๆ ใบหน้าคมคายก็โน้มลงที่แผ่นท้องขาวแล้วกดจูบแรงๆ ครั้งแล้วครั้งเล่าจนเจ้าของแผ่นท้องนั้นหายใจติดขัดเพราะลมหายใจอุ่นร้อนที่มาเป่ารด

            “อึก...ฮื่อ” แบมแบมได้แต่เชิดหน้าขึ้นสูงขณะที่มือเรียวขยับมากำผ้าปูเตียงแน่น เมื่อชายหนุ่มกำลังดูดเม้มแผ่นท้องขาวจนเป็นรอยแดงจางๆ ฝ่ามือใหญ่เริ่มบีบคลึงที่ก้นนิ่มเพื่อให้ร่างน้อยรู้สึกผ่อนคลายก่อนที่จะกดสอดนิ้วลึกเข้าไป

            “อ๊าาาา!!! พี่มาร์ค...เจ็บ...อึ้ก...”ทันทีที่นิ้วถูกกดสอดเข้าไปเสียงหวานก็หวีดร้องออกมาร่างบางกระตุกขึ้นแรงๆ เมื่อปลายนิ้วร้อนผ่าวของร่างหนาที่กดสอดเข้ามาลึกขึ้นเรื่อยๆ นั้นเริ่มกระทุ้งเบาๆ เพื่อให้ช่องทางข้างหลังได้คุ้นชินก่อนจะเพิ่มจำนวนนิ้วให้มากขึ้น

           แรงตอดรัดที่ทำให้คนตัวโตแทบทนไม่ไหวใจคิดอยากจะสอดใส่ความเป็นชายของตนไปเสียเดี๋ยวนี้ หากแต่ความเป็นจริงที่ว่านี่เป็นครั้งแรกของเจ้าตัวน้อยใต้ร่างเขาจึงทำได้เพียงแค่อดทนและพยายามค่อยเป็นค่อยไป

            “นิดเดียวนะครับคนเก่ง”เสียงทุ้มพยายามเอ่ยปลอบอย่างอ่อนโยนขณะที่เขาจะค่อยๆ ดึงนิ้วออกหลังจากพยายามสร้างความคุ้นชิ้นให้ร่างน้อยมาสักครู่แล้ว

            “พี่รักเรามาเลยรู้ไหม”มาร์คพึมพำข้างหูนิ่มยามที่กลับมาประกบจูบที่เรียวปากหอมหวานอีกครั้งขณะที่มืออีกข้างจับแก่นกายที่ร้อนผะผ่าวของตัวเองให้ไปจ่อที่ช่องทางสีสวยที่ถูกเตรียมพร้อมเอาไว้แล้วเมื่อครู่

            “อ้ะ...อ๊าาาาา...ฮึก...เจ็บ...พี่มาร์ค...แบมเจ็บ...ฮือ...”ร่างน้อยพูดเสียงสั่นเครือเมื่อความเจ็บปวดแทบบ้าราวกับร่างทั้งร่างกำลังจะฉีกขาดเข้ามาแทนที่พร้อมกับแก่นกายใหญ่ที่กดลึกเข้ามาเพียงแค่ส่วนหัว น้ำตาหยดใสไหลลงมาจากดวงตาคู่สวยจนทำให้คนที่กอดรัดเอวเล็กเอาไว้ชะงักค้างไม่กล้าขยับตัวไปมากกว่านั้น

            “อยากให้พี่หยุดไหม...”ชายหนุ่มถามคนตัวเล็กอย่างใจเย็นแม้ความต้องการเบื้องล่างนั้นจะรุนแรงเสียจนทำให้เขาเจ็บปวดไปหมดเพราะไฟราคะที่กำลังเผาผลาญ หากแต่สีร้องที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดและหยดน้ำใสจากดวงตาคู่สวยนั้นทำให้เขาเลือกที่จะไม่สนใจความเจ็บปวดจากความต้องการของตน

“มะ...ไม่” แบมแบมที่ปรือตาขึ้นมาสบตาคมและเขาก็ได้เห็นถึงใบหน้าคมคายที่แสดงออกถึงความเจ็บปวดจากความต้องการเบื้องต่ำ หากแต่นัยต์ตาของเขายังคงแสดงออกถึงความอ่อนโยนและให้ความสำคัญกับความรู้สึกของตนเสมอ และนั่นก็เป็นเหตุทำให้คนตัวเล็กส่ายหน้าแรงๆ

“แน่ใจแล้วใช่ไหม...หลังจากนี้จะหยุดพี่ไม่ได้แล้วนะ” มาร์คถามย้ำอีกครั้งเพื่อให้โอกาสคนใต้ร่างเพราะสำหรับเขาแล้วความอดทนมันใกล้ถึงขีดจำกัดแล้วเหมือนกัน

“อื้อ...อึก...ให้แบมเป็นของ...อือ...พี่นะครับ”​ สิ้นเสียงหวานที่เอ่ยออกมาอย่างขาดหายๆ นั่นก็ทำให้ฟางเส้นสุดท้ายที่คอยยึดดึงสติและความอดทนอดกลั้นของชายหนุ่มให้ขาดสะบั้นลง

ท่อนเนื้อร้อนๆ ที่ทีแรกกดสอดเข้ามาได้เพียงแค่ส่วนหัวกำลังค่อยๆ กดสอดเข้ามาในช่องทางอุ่นร้อนอย่างช้าๆ จนมิดด้ามซึ่งนั่นทำให้เจ้าของช่องทางอ่อนนุ่มนั้นต้องร้องครางออกมาไม่เป็นภาษาจากความเจ็บปวดที่ผสมปนเปกับความสุขสมที่แสนทรมาน ร่างกายช่วงล่างยิ่งบิดเกร็งตอดรัดแก่นกายร้อนจนคนเหนือร่างต้องคำรามออกมาต่ำๆ อย่างพึงพอใจ

ขณะที่ปากร้อนก็ฉกลงมาช่วงชิงลมหายใจที่ปากอิ่มอีกครั้งอย่างหิวกระหาย มือใหญ่ก็ขยับมากำรอบแก่นกายเล็กเอาไว้มั่นแล้วรูดรั้งไปพร้อมกันกับที่เขาเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ จนเสียงครวญครางหวานๆ ดังระงมไปทั่วห้องกว้าง แรงสอดแทรกที่กำลังแปรเปลี่ยนความเจ็บปวดเป็นความสุขกับร่างกายเริ่มคุ้นชินกับมัน แก่นกายใหญ่กระแทกเข้ากับจุดอารมณ์ภายในครั้งแล้วครั้งเล่าจนร่างเล็กกระตุกแรง ขาเรียวที่บังคับให้อ้ากว้างออกเพื่อที่อีกฝ่ายกดแทรกกายเข้ามาลึกขึ้นกว่าเดิม

เสียงเนื้อกระทบเนื้อยิ่งดังก้องไปทั่วทั้งห้องเมื่อความสุขสมสาดซัดเข้ามา เรือนร่างยิ่งส่ายกระหวัดเข้าหากัน สุ้มเสียงครวญครางหวานๆ ประสานไปกับเสียงครางต่ำของเสือร้ายที่ถูกปลุกขึ้นพร้อมกับคำรามออกมาในลำคอ ผ้าปูที่นอนแทบถูกดึงทึ้งขึ้นมาจากฝีมือของคนตัวเล็กที่แทบทนไม่ไหวที่ต้องรองรับกับอารมณ์รุนแรงขนาดนี้ หากแต่เจ้าตัวเองก็ยินดีที่จะรองรับมันเอาไว้ทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว

            “อื้อ...แฮ่ก...มะ...ไม่ไหวแล้ว...อ๊า...พี่มาร์ค...แบม...”ใบหน้านวลเชิดขึ้นยามที่แก่นกายใหญ่ดึงออกแล้วสอดลึกเข้ามาจนสุด กระแทกเข้ามาอย่างแรงเร่งเร้าอารมณ์ที่กำลังถึงจุดหมายปลายทางให้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ใบหน้าคมคายก็ระดมจูบไปทั่วร่างระหงที่บิดเร้าราวกับต้นหลิวที่กำลังโต้ลม มือหนาข้างหนึ่งรูดรั้งช่องทางข้างหน้าให้ร่างน้อยส่วนอีกข้างก็เปลี่ยนมาขยี้เม็ดทับทิบสีสวยแรงๆ อย่างหยอกเย้า

เสียงทุ้มคำรามต่ำๆ ยามที่ยิ่งขยับกายเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เพราะเขาเองก็ใกล้ถึงปลายทางของอารมณ์แล้วเช่นกัน เรียกเสียงครางถี่กระชั้นของคนใต้ร่างให้ดังลั่น 

จนกระทั่ง...

            “อ้ะ อ้ะ อ๊าาา!!!”แบมแบมหวีดร้องในลำคอพร้อมกับปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่ ก่อนที่ร่างน้อยจะถูกรวบตัวเข้ามาในอ้อมกอดแกร่งเสียงหอบหายใจปนคำรามดังชิดริมหูยามที่ชายหนุ่มยังดันกายเข้ามาเร็วแรง

            “อืมมมม” เสียงทุ้มคำรามออกมาและปล่อยน้ำขุ่นขาวให้เข้ามายังเรือนกายเล็กจนไหลย้อนออกมาเต็มเรียวขาขาวผ่องเมื่อถึงปลายทางของอารมณ์ของเขา

กลับไปอ่านต่อได้ที่ : https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1741895&chapter=13